Γνώρισα το Γιάννη Σταματίου μέσω του νέου φίλου μου και συνθέτη Κώστα Μουστάκα. Από την έτοιμη παρέα τους κατάλαβα πόσο ευλογημένος ήμουν να συναντήσω τόσους αξιόλογους ανθρώπους.

Ο Γιάννης, μια ανοιχτή καρδιά, μοιράστηκε αμέσως μαζί μου την επιθυμία του να καταγράψει την Αντιγόνη του Σοφοκλή, που είχε ανεβάσει παλαιότερα στα αρχαία ελληνικά. Έβαλα μπρος τον αθόρυβο μηχανισμό που έχει η προετοιμασία για την δημιουργική παραγωγή.

Ακολούθησε μία πορεία με άλλες παραστάσεις και η γνωριμία μου με το θέατρο ΕΚΣΤΑΝ.

Μαζεύονται πολλά, όταν κανείς προσπαθεί να τα απαριθμήσει και να τα θυμηθεί. Ο Γιάννης έδειχνε έμπρακτα, πως η ζωή είναι εδώ και την αντιμετώπιζε με γέλιο, όπως έλεγε και ο τίτλος μίας από τις τελευταίες παραστάσεις του.

Ξενυχτήσαμε πίνοντας μπύρες μαζί με την συντροφιά, συναντηθήκαμε στο εργαστήριο μου μπροστά στο υλικό της Αντιγόνης, ταξιδέψαμε και καταγράψαμε το χώρο.

Τελικά αξιωθήκαμε τον Σεπτέμβριο του 2022 να υλοποιήσουμε το όνειρο του στο αρχαίο θέατρο της Μεσσήνης.

Όταν έφυγε τον Γενάρη του 2023, η γυναίκα του Ελένη Παπαχρηστοπούλου με έβαλε στον κόσμο του, όπου ετοιμάσαμε το παρόν αφιέρωμα για τον εκλιπόντα με αφορμή το πνευματικό μνημόσυνο που διοργανώθηκε το Φεβρουάριο.

Παρέλασε όλη ζωή του μπροστά μου με εικόνες.

Ο κόσμος γέμισε ασφυκτικά το θέατρο και δύσκολα μείνανε μάτια στεγνά.

Γέννηση στα Καλάβρυτα στις 17 Ιουλίου του 1960.

Το 1978 στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

 Στη γκαρσονιέρα της οδού Γαβριηλίδου.

 Από το 1980 στη ζωή και το θέατρο με την Ελένη Παπαχρηστοπούλου τη φιλόλογο και αργότερα θεατρολόγο και ηθοποιό.

1981
Πτυχιακές εξετάσεις. «Η παρέλαση» της Λούλας Αναγνωστάκη με την Κατερίνα Διδασκάλου. Αίτημα από το Εθνικό για τους «Ληστές» του Σίλλερ.

 1982
Αποκεντρώνεται σχηματίζοντας τη θεατρική ομάδα «ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙΣ» μαζί με  τον Κώστα Φιλίπογλου, το Μίλτο Μαρέτα, το Γιώργο Αγγελόπουλο, το Στέλιο Σισμανίδη, την Ελένη Παπαχρηστοπούλου.

 Σε ηλικία 22 χρονών  κάνει την  πρώτη του επαγγελματική σκηνοθεσία με το «Δεν πληρώνω, Δεν πληρώνω» του Ντάριο Φο.  Ακολουθούν:

• «Ο Τυχαίος Θάνατος ενός Αναρχικού»,
• «Χαμογελάστε παρακαλώ» από το έργο του Καρλ Βάλεντιν,
• «Οι καραμπινιέροι» του Βενιαμίν Τζόπολο.

Αναζητά τη θεατρική ανανέωση κοντά σ’ ένα λαϊκό κοινό παίζοντας σε πλατείες, σχολεία, καφενεία της ελληνικής επαρχίας.

Θεατρική ομάδα Πολυγύρου. Σκηνοθετώντας 12 χρόνια, 77 ηθοποιοί, 90 θεατρικές παραστάσεις 15.000 εισιτήρια και η αιτία δημιουργίας 5 ερασιτεχνικών θιάσων.

1982-1986  περιοδεύοντας

Από το 1992  μέσα από επιμορφωτικά σεμινάρια συνδέθηκε κατ αρχάς και στη συνέχεια συνεργάστηκε με δύο βασικά στελέχη του θεάτρου του Πήτερ Μπρουκ, τον Ζαν – Πωλ Ντενιζόν και το Σοτιγκί Κουγιατέ.

 1996
Επιστροφή από το Παρίσι και γάμος Γιάννη Σταματίου και Ελένης Παπαχρηστοπούλου.

 2020
«Περαστική» στο έργο που έγραψε για τους δυο καλλιτέχνες ο Ζαν – Πωλ Ντενιζόν και το συσχέτισε με τη ζωή τους

1996
Ίδρυσε μαζί με άλλους ηθοποιούς, τη Λαμπρινή Λίβα, την Άννα Δελαπόρτα, τον Τάκη Μανωλόπουλο, τον Αλέξανδρο Ποντικάκη, το Καλλιτεχνικό Σωματείου ΠΕΔΙΟΝ. Ο ηθοποιός Πέτρος Αποστολόπουλος είναι μαζί τους.  

«Άμλετ με πικάντικη σάλτσα» του Άλντο Νικολάϊ, σε σκηνοθεσία Ζαν – Πωλ Ντενιζόν.

 1997
Παίζει και σκηνοθετεί την «Αίθουσα των διδασκόντων» της Λίλιαν Βούτερς στο θέατρο Βρετάνια.

1998 – 99
Ο Γιάννης παίζει και σκηνοθετεί στο θέατρο Βρετάνια το έργο για παιδιά τού Πιερ Γρυπάρη, «Επιθεωρητής Τουτού».

2000
«Σγαναρέλος, ή ο κατά φαντασίαν κερατάς» και «Με το Ζόρι παντρειά» του Μολιέρου.

2000- 2002
Συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ «Ρήσος» του Ευριπίδη,  σκηνοθεσία Σταύρου Τσακίρη.

2004-2006
Θέατρο Μπουφ ντι Νορ τού Πήτερ Μπρουκ στο Παρίσι και σε διεθνή περιοδεία (Θεράπων στον Οιδίποδα του Σοφοκλή, Σκην. Σοτιγκί Κουγιατέ. Βραβείο Β΄ Αντρικού ρόλου από τον πανεπιστημιακό φοιτητικό σύλλογο θεατρικών σπουδών του Παρισιού.

2000-2010
Συνεργάζεται με το Λάμπρο Τσάγκα και το Θέατρο ΚΝΩΣΣΟΣ.

• «Κοστούμι»
• «Χάσμα γενεών» μια συρραφή από κορυφαία έργα του διεθνούς ρεπερτορίου, σε επιμέλεια του Κώστα Γεωργουσόπουλου
• «Ελένη» του Ευριπίδη,
• «Καβάφης» του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου,
• «Ειρήνη» του Αριστοφάνη

2010
«Εγκαταστάθηκε» στον Πολυχώρο –  ΕΚΣΤΑΝ που δημιούργησαν με την Ελένη Παπαχρηστοπούλου. Μόνιμη σκηνογράφος η φίλη του Μπέτυ Λυρίτη

2010 – 2011
«Η αυλή των μυστικών μου» της Μπριζίτ Ντερύ με τη Λαμπρινή Λίβα

«Μέσα στη νύχτα και την ομίχλη», ανατρεπτική κωμωδία του Καρλ Βάλεντιν

 2011-2013
Τι κάνω εγώ εδώ; της Ε. Μπουρκέν

 2015 – 2016
«Θυμάμαι…» της Ελένης Παπαχρηστοπούλου

 2016
«Κάτω από το Γαλατόδασος» του Ντύλαν Τόμας θεατρική ομάδα Συνταξιούχων Τράπεζας

«Καρέκλες» του Ιονέσκο. Βραβείο Διεθνούς Θεατρικού Ρεπερτορίου 2018.

2017
«Τα Φαντάσματα», μιούζικαλ του Αλέξανδρου Πενταρά και της Ναταλίας Ηλία

 2018 
«Μέχρι πριν μια μέρα» του Χρίστου Θεσσαλονικέα. Η ζωή μιας ντίβας με τη Χάρις Συμεωνίδου

2019 & 2022-23
«El Che» του Βασίλη Κυριάκου

 2019
«Τελέσιλλα» τραγωδία του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου, Αρχαίο Θέατρο Μεσσήνης

 2021
«Ζαν ντ’ Αρκ», μιούζικαλ του Αλέξανδρου Πενταρά και της Ναταλίας Ηλία.

«Χρηματιστήριο αξιών» του Μπουκάϊ. Θεατρική ομάδα Συνταξιούχων Τράπεζας Ελλάδας

«Περιμένοντας στις κουίντες» του Κάουαρντ

2022
«Σε κρατάω στην παλάμη μου σαν το λουλούδι», της Ελένης Παπαχρηστοπούλου που συνέθεσε από το ποιητικό έργο του Κωνσταντίνου Μπούρα.

«Αντιγόνη» τού Σοφοκλή» στα αρχαία ελληνικά στο Αρχαίο Θέατρο Μεσσήνης με τον ίδιο στο ρόλο τού Κρέοντα.